در مقیاس جهانی، رسوب جیوه جو ارتباط نزدیکی با تغییرات آب و هوایی (مانند تغییرات دما و رطوبت) و فعالیت های انسانی (مانند معدن، ذوب فلزات و سایر فعالیت های صنعتی) دارد.
با توجه به تعامل بین این عوامل و تفاوت های منطقه ای در فعالیت های انسانی، تغییرات رسوب جیوه در مناطق مختلف هم اشتراکات خاصی و هم تفاوت های نسبتاً زیادی را در طول زمان نشان داد.
بر اساس مطالعات قبلی، تاریخچه رسوب جهانی جیوه به چهار مرحله زیر تقسیم شد:
هسته یخی Dome C متن تشکر در قطب جنوب یک سری زمانی رسوب جیوه را برای 670 ka گذشته ارائه کرد.
این رکورد اوج ارزش جیوه را در دوره های یخبندان نشان داد، در حالی که در دوره های گرم بین یخبندان، غلظت جیوه نسبتا کم بود (Jitaru و همکاران، 2009).
روندهای مشابهی در رکوردهای هسته یخی Dome C در 34 کا گذشته رخ داده است، با وضوح زمانی بیشتر (شکل 3A): غلظت جیوه نسبتاً پایین 34 ka BP بود، و سپس افزایش یافت، و مقدار بالایی را در طول 28 تا 18 ka حفظ کرد.
BP، مربوط به آخرین حداکثر یخبندان (LGM، ~26 تا 16 ka BP)؛ کاهش 17 تا 13 کا BP وجود داشت که نشان دهنده گذار از آخرین دوره یخبندان به هولوسن است.
با توجه به سوابق ذغال سنگ طبع لیمو شیرین نارس در جنوب شرقی برزیل (شکل 3A)، نوسان غلظت جیوه 57 تا 28 کا BP نسبتا صاف بود، و تغییر در غلظت جیوه عمدتاً تحت تأثیر رسوب مرطوب جوی مربوط به بارش و ورودی مواد معدنی در حوضه آبریز بود (پیرز). -رودریگز و همکاران، 2015).
غلظت جیوه به طور ناگهانی به کمترین مقدار لباس کردی دخترانه خود یعنی 27 ka BP کاهش یافت و سپس به شدت افزایش یافت و از 26 به 17 ka BP بالا ماند، همزمان با LGM (شکل 3A؛ Peìrez-Rodriìguez et al., 2015).
کنتراست یخبندان مشابه در سطح جیوه برای رکوردهای رسوب دریاچه در شمال شرقی برزیل گزارش شده است (De Lacerda et al., 2017).
- منابع:
- تبلیغات: