در تمام این دوره یک لباس مجلسی جلو کوتاه پشت بلند یا شب مترادف با لباس دربار بود، زیرا توپ‌ها در دادگاه یا در کاخ‌ها و سالن‌های اشراف برگزار می‌شد که از آخرین مدهای دادگاه کپی می‌کردند.
با شروع از اواخر قرن هجدهم، اصطلاح “لباس شب یا لباس مجلسی” ظهور کرد، زیرا توپ‌ها و رقص‌های رسمی دیگر تنها حوزه سلطنت و اشراف نبود.
این نتیجه انقلاب فرانسه بود که جایگاه شهروندان طبقات متوسط رو به بالا و بالا را در جامعه بالا محکم کرد. یک شبح رایج برای لباس شب، درست مانند لباس های روز، لباس امپراتوری یا ریجنسی با کمر بلند بود. نسخه‌های شب دارای یقه‌های پایین‌تر، آستین‌های کوتاه و پارچه‌های ظریف و گلدوزی بودند.
سبک های مجلسی در طول قرن نوزدهم به طرز چشمگیری تغییر کرد و از خطوط نسبتاً ساده الهام گرفته شده از کلاسیک در دهه های اولیه به دامن های به تدریج پرتر و گاهی آستین ها تکامل یافت.
این استایل‌ها از آستین‌های بزرگ در دهه 1830، از شانه‌های بی‌شانه و گشاد در دهه 1840، تا یقه‌های بسیار کم در دهه 1850، تا یقه‌های کوتاه و آستین‌های کوتاه در دهه 1860، تا بلند و لاغر متغیر بودند.
آستین‌های شلوغ و بسیار کوتاه در دهه 1870، بدون آستین، یقه‌کم و در دهه 1880 با دستکش‌های اپرا پوشیده می‌شدند، در دهه 1890 دارای دکلته چهارگوش، بریده‌شده با کمر و دامن‌هایی با قطارهای بلند بودند.
قرن نوزدهم بین لباس‌های شام نسبتاً یقه‌بلند برای شام و مهمانی‌های رسمی، لباس‌های شب و مجلسی برای رقص و رویدادهای تئاتر، و لباس‌های مجلسی برای رسمی‌ترین امور از جمله توپ و اپرا تمایز قائل شد.
در دوران ادواردین فیگور S شکل مد بود که شامل کمر بسیار باریکی بود. بلافاصله قبل از جنگ جهانی اول و در طول جنگ جهانی اول، خطوط به عنوان پیش درآمدی برای سیلوئت های پسرانه دهه 1920، شل تر و روان تر شدند.
بعدها در دهه 1920 خطوط لبه‌های لباس‌های شب بلند شد و برش‌ها بسیار ساده بود تا با سبک زندگی جدید دوران Flapper مطابقت داشته باشد.
در دهه 1930 برش های جانبی و الیاف مصنوعی معرفی شد. همراه با برش امپراتوری، در طول سال ها غلاف، پری دریایی، خط A و شکل های شیپور رایج شد. همچنین، بسته به دوران، استایل های دور کمر و پرنسسی محبوب بودند. گریس کلی به خاطر پوشیدن لباس‌های مجلسی ساده‌ای مشهور است.
امروزه لباس‌های شب در حالت‌های مختلف و قدهای یکسان ظاهر می‌شوند، اما لباس مجلسی دامن کامل همچنان اوج رسمی بودن است.
لباس‌های شب در مراسم‌های نیمه رسمی کراوات مشکی (و گاهی اوقات کراوات سفید) از جمله شام رسمی نمایش اپرا و تئاتر، رقص‌های رسمی، پذیرایی‌های عروسی شبانه، و توپ‌های خیریه پوشیده می‌شوند.
